فراموش شده

شاید با نگاه اول فکر کنید این یعنی خداحافظ وبلاگ.

حالا نه اینکه خیلی وبلاگ فعالی هم بوده.

 بگذریم این جمله به معنی اینه که خداحافظ تلگرام و دردسرهاش.

البته بخاظر مشغله ام نمیتونم تلگرام رو حذف کنم اما لااقل حالا حضورم در اون رو مخفی کردم و همین طور تقریبا تمام گروه ها و کانال های تلگرامی رو حذف کردم.

قبلا هم سابقه داشته که خودم رو تو دنیای اتصال ادم ها غیر متصل کرده باشم و همیشه به نوعی بخاطر همین عدم حضور توی خیلی از گروهها حرف های زیادی شنیدم.

خلاصه فکر میکنم خلاف هر جریانی شنا کردن حرف خوردن هم داره اما حالا میخوام تو جریان رودخونه درست شنا کنم و سعی کنم برنامه ریزی بهتری رو پیش ببرم چون معتقدم هر کی در نهایت مسئول اصلی زندگی خودشه و دیگران نسبت به ما مسئولیت کمی دارند.

با اینستا هم برای مدتی خداحافظی کردم البته از اینستا گاهی برای گرفتن ایده استفاده میکردم همون طور که برخی نویسنده های خوب هم توی تلگرام بودند اما هر جور حساب کردم ارزش وقتی که از من میگرفت رو نداشت فکر میکنم ازاد شدن وقتم خیلی برام به صرفه تره.

البته روی یه طرح بازاریابی برای فروش یه سری محصولات به صورت تفریحی و البته برای کسب تجربه فروش در اینجور فضاها مشغولم که این یعنی تعطیلی شبکه های اجتماعیم کاملا نسبیه و نه مطلق.

آری گاهی دیر میشود

گاهی زمان می گذرد و ما در حسرت آن گذر می مانیم

آری همیشه فرصت دوباره وجود ندارد

گاهی فرصت جبران در هیاهوی غرورمان در تعصبمان در هیپنوتیزم زمانمان از دست می رود

و گاهی در دلهره هایمان در ترس هایمان و در هزاران چیز دیگر

مهم نیست که به چه دلیل مهم آن است که فرصتی که از دست میرود شاید برای لحظه ای، ساعتی، سالی و شاید برای همیشه از دست رفته است

و وقتی که میگذرد مدام از خود میپرسم

آیا دوباره فرصت جبران برای من هست؟

گاهی هست

.

.

.

و گاهی چقدر زود برای جبران دیر میشود